Niedawno zakończyliśmy udział w międzynarodowym projekcie Global Ursuline Education, w którym współpracowaliśmy z 50 szkołami urszulańskimi z całego świata. Założenia projektu oparte były na dokumencie Papieża Franciszka „Globalne Porozumienie na Rzecz Edukacji” – to z niego czerpano inspiracje do realizacji tego wspaniałego międzynarodowego dzieła, w którym mieliśmy okazję i radość uczestniczyć. Niezwykłą niespodzianką, przygotowaną przez komitet organizacyjny, był osobisty list Papieża Franciszka, który przysłał do uczestników projektu swoje słowo podziękowania za podjęcie pracy opartej o jego nauczanie. Dzisiaj chcemy zaprezentować tłumaczenie listu papieskiego, który dla nas przetłumaczyły uczennice klasy 1b: Ania Zając, Aniela Przystał i Zosia Muszyńska. Uczennicom pomagał p. Piotr Sołodyna.
LIST – wersja w języku angielskim
Do Uczestników spotkania
,,Ursuline Global Education Compact”
30 września 2022
Drodzy młodzi uczniowie!
Cieszę się, że mogę Was spotkać i złożyć najlepsze życzenia. Chciałbym zachęcić Was do realizacji Waszych projektów z entuzjazmem. Zawsze chętnie rozmawiam z młodymi ludźmi, ponieważ uważam moje szkolne doświadczenia, zarówno jako ucznia, jak i nauczyciela, za jedne z najpiękniejszych i najważniejszych okresów w moim życiu. Ale nie są to jakieś nostalgiczne wspomnienia! Bo właściwie, przez całe nasze życie możemy dalej się uczyć i dzielić naszymi doświadczeniami z innymi.
Słyszałem o inicjatywach, które zrealizowaliście (w ramach Global Ursuline Education – przyp. tłumacza), jak również o tych, które planujecie odnośnie ochrony środowiska, zrównoważonego rozwoju, ludzkiego braterstwa i pomocy dla najbiedniejszych i najbezbronniejszych. Wasz cenny wkład jest ważny i pokazuje, że jesteście młodzieżą, która nie jest obojętna na problemy. Wiem również, że aktywnie realizujecie założenia dokumentu “Global Compact on Education” („Globalne Porozumienie na Rzecz Edukacji”), który powstał trzy lata temu, jako pewnego rodzaju sojusz skierowany do wszystkich, mający na celu edukowanie o ludzkiej solidarności.
Zdecydowanie nie chcę Was tutaj pouczać, ale zwyczajnie powiedzieć Wam dwie rzeczy, które uważam za bardzo istotne: jedną dotyczącą bycia, a drugą – działania. Zrobię to czerpiąc z postaci, którą dobrze znacie: pięknej dziewczyny imieniem Urszula. Według biografów, była ona młodą, wyjątkowo piękną kobietą, podziwianą przez rycerzy i książąt, która inspirowała wielu młodych ludzi. Wśród zainspirowanych była również św. Aniela Merici, która wraz ze swoimi towarzyszkami rozpoczęła swoją pracę wychowawczą jako ,,Urszulanki”.
Pierwsza rzecz, o której chcę Wam powiedzieć, drodzy młodzi, pozwólcie swojemu pięknu błyszczeć! Prawdziwemu pięknu, nie takiemu w ziemskim rozumieniu. W naszym społeczeństwie zduszonym przez tyle nieprzyjemności, pokazujcie to piękno, które zawsze do nas należało, od pierwszego momentu stworzenia, kiedy Bóg stworzył ludzkość na swoje podobieństwo i widział, że było to bardzo dobre. Tym pięknem musimy się jednocześnie dzielić i go bronić. Bo jeśli to prawda, że piękno uratuje świat – jak powiedział książę Myszkin w utworze Dostojewskiego – ,,Idiota”- to musimy być czujni by świat również uratował piękno.
Aby to osiągnąć, zapraszam Was do przyjęcia „globalnego wpływu piękna” razem z wszystkimi młodymi ludźmi świata, by pokazać, że nie ma edukacji bez piękna. „Nie możemy edukować bez prowadzenia człowieka do piękna, bez prowadzenia serca do piękna. Innymi słowy edukacja nie odniesie sukcesu, jeśli nie wiemy jak kreować poetów. Droga piękna jest wyzwaniem, które zawsze musi być zaadresowane do człowieka.” (fragment tekstu skierowany do uczestników „Education: the Global Compact” Seminarium, 7 luty 2020) Piękno, o którym rozmawiamy, nie jest skupione tylko na sobie, jak w przypadku Narcyza, który zakochał się w swoim własnym odbiciu i utopił się w jeziorze, w którym je zobaczył. Nie rozmawiamy też o pięknie, które zawiera pakt z diabłem, jak Dorian Gray, który, ujrzał swoją oszpeconą twarzą, jak tylko zaklęcie się skończyło.
Zamiast tego mówimy o pięknie, które nie zanika, ponieważ jest odbiciem piękna Bożego. Rzeczywiście nasz Bóg jest dobry, prawdziwy i piękny. Piękno jest jednym z uprzywilejowanych sposobów odnajdywania Go (Adhortacja Evangelii Gaudium, 167).
Druga rzecz, o jakiej chcę wam powiedzieć, dotyczy działania. Piękno, które pokazał nam Jezus jest bogactwem, które wyraża się przez działanie; piękno jest wcielone, aby było dzielone; piękno, które nie boi się zabrudzić sobie rąk ani się oszpecić, aby być wiernym Miłości, która je stworzyła. Nie możecie być „śpiącymi królewnami” – jesteście wezwani do działania, do robienia czegoś.
Prawdziwe piękno jest zawsze owocne, popycha nas i motywuje do działania. Nawet kontemplowanie Boga nie powinno zatrzymać się na radości z widzenia Go, jak myśleli trzej uczniowie na górze Tabor w momencie Przemienienia: „Panie, dobrze, że tu jesteśmy; jeśli chcesz, postawię tu trzy namioty…” (Mt 17,4) Nie, musicie zejść z góry i zakasać rękawy.
Życzę więc każdemu z Was zdrowego niepokoju w swoich pragnieniach i projektach, niepokoju, który zawsze popycha was do ciągłego działania i nie pozwoli Wam mieć poczucia ostatecznego zakończenia dzieła. Nie odcinajcie się od świata, zamykając się w pokoju jak Piotruś Pan, który nie chce dorosnąć, albo jak młodzi hikikomori bojący się stawić czoła światu. Bądźcie zawsze otwarci i odważni jak św. Urszula, „mała niedźwiedzica”, która miała odwagę wyruszyć z towarzyszkami w długą podróż i nieustraszenie stawiała czoła atakom, aż do męczeństwa. Obyście również byli „małymi niedźwiedziami”, które nigdy nie unikają odpowiedzialności. Jeśli młodzi ludzie nie zmienią świata, kto to zrobi?
Powiecie mi: tak, ale jak? Broniąc okaleczonego piękna tak wielu odrzuconych przez nasz świat; otwierając się na przyjęcie innych, zwłaszcza najsłabszych i zmarginalizowanych; patrząc na tych, którzy są inni, nie jako zagrożenie, ale jako skarb. I broniąc zranionego piękna stworzenia, chroniąc zasoby naszego wspólnego domu, przyjmując bardziej umiarkowany i przyjazny dla środowiska styl życia. W związku z tym zapraszam Was do przeczytania wraz z kolegami ze szkoły orędzia, które skierowałem do młodzieży zgromadzonej w Pradze na „Konferencji Młodzieży UE” w lipcu tego roku. Jestem pewien, że Wy również znajdziecie tam dalszą zachętę do swoich zobowiązań.
Drodzy młodzi, mam nadzieję, że zobaczę Was na przyszłorocznych Światowych Dniach Młodzieży w Lizbonie, które zapowiadają się jako wielki znak nadziei i piękna dla wszystkich młodych ludzi.
Za wstawiennictwem pięknej i nieustraszonej św. Urszuli niech Bóg błogosławi Wam wszystkim, Waszym nauczycielom i Waszym wysiłkom. Niech także błogosławi wszystkim uczniom na całym świecie, aby nigdy nie przestali marzyć o lepszym świecie i z odwagą oraz cierpliwością starali się budować go, kawałek po kawałku każdego dnia.
Papież Franciszek
Rzym, 21 września 2022r.
Uroczystość św. Mateusza Apostoła