To już drugi bestseller chińskiego pisarza (wcześniej, w 2017 r. została opublikowana „Inteligencja sztuczna, rewolucja prawdziwa”). Jest to zbiór dziesięciu opowiadań zaliczanych do utworów naukowo- fantastycznych, jednak sam Kai-Fu Lee zaznacza, że ich podstawą są bardzo prawdopodobne prognozy rozwoju sztucznej inteligencji oraz jej wpływu na współczesne społeczeństwa. Kompozycja każdego opowiadania jest taka sama: krótkie, często jedno-akapitowe wprowadzenie problematyki, futurologiczna opowieść pióra Chen Quifan, interpretacja opowiadania w kontekście naukowym informatyki. Autorem pierwszej i trzeciej części – o charakterze naukowym – jest Kai-Fu Lee. Podejmowane są zagadnienia interesujące i ważkie dla przyszłości człowieka. Wszechobecność algorytmów, rządzących spersonalizowaną reklamą, a dzięki niej de facto rządzącą społecznymi nastrojami i działaniami – jest problemem najlżejszego kalibru. Algorytm za pośrednictwem aplikacji sugerującej cele (reklama, która kreuje potrzeby) oraz nagradzającej określone działania, jest w stanie kierować poczynaniami każdego człowieka. Wolność okazuje się iluzoryczna, a próby ukrycia się właściwie niemożliwe. Ta historia podejmuje jeszcze inne tematy, np. kwestię uczenia maszynowego.
Są opowiadania, które bardziej optymistycznie ukazują znaczenie sztucznej inteligencji – jest np. „towarzyszem” dziecka, który rozwija je najpierw przez zabawę, potem przez umiejętnie poziomowaną naukę. Jest szansą, mimo to jej oblicze pozostaje janusowe, bo powstaje w ten sposób społeczeństwo specjalistów z różnych dziedzin, nastawione na rywalizację, nie na współpracę. W gruncie rzeczy bardzo wiele zależy od ludzkiej mądrości.
Dla ciekawych – dodatkowa recenzja: https://naekranie.pl/recenzje/sztuczna-inteligencja-2041-recenzja-ksiazki
s. Elżbieta Peplińska
