Dobra lektura: Patrick Modiano „Katarzynka”

58

Gdy zdejmiemy okulary, nagle świat wokół traci ostrość, staje się rozmyty, łagodny i zamglony. Taki jest świat dzieciństwa Katarzynki spędzonego w paryskiej X dzielnicy – świat, który wspomina już jako dorosła Katarzyna, stojąc w oknie nowojorskiego domu. Dziecięcy świat Katarzynki to miejsca i osoby. Magazyn, nad którym mieszkała z tatą, szkoła baletowa, miejsce zabaw na skwerze, zrzędliwy wspólnik ojca, który czytał jej swoje wiersze, i nauczycielka tańca ukrywająca swą prawdziwą tożsamość. Świat Katarzynki pełen jest ciepła i ojcowskiej miłości. Ich relacje są wyjątkowe: to prawdziwi przyjaciele. I czasem oboje zdejmują okulary, by oderwać się od prawdziwego świata… i marzyć. Katarzynka to niebywale subtelna opowieść o tym, co w życiu istotne. Priorytetem jest tutaj szacunek dorosłego wobec dziecka.

Autorem tej krótkiej, ciepłej opowieści o Katarzynce jest laureat Nagrody Nobla za rok 2014 w dziedzinie literatury Patrick Modiano, a autorem ilustracji – znany rysownik Jean-Jacques Sempé. (tak, ten od „Mikołajka” René Goscinny’ego)

Jak twierdzi dorosła Katarzyna – „Nigdy się nie zmieniamy, jesteśmy tacy sami, jak ci, którymi byliśmy w przeszłości, którzy żyją sobie nadal aż po wieczne czasy. Tak więc zawsze pewna dziewczynka, Katarzyna Certitude, przechadzać się będzie ze swoim tatą ulicami X dzielnicy Paryża.”

Poleca – p. Joanna Kwiatkowska